Przy bocznych skrzywieniach kręgosłupa stosuje się elektrostymulację funkcjonalną FES functional electrical stimulation dwoma metodami: poprzez implantację elektrod po wypukłej stronie kręgosłupa lub elektrostymulację zewnętrzną, na powierzchni skóry. W fizykoterapii stosuje się ten model zewnętrzny polegający na umieszczeniu dwóch elektrod silikonowo-węglowych z żelem przewodzącym, lub elektrod samoprzylepnych. Elektrody układa się w odległości między sobą 6-14 cm, tj. 3-6 segmentów w górę i w dół od szczytu skrzywienia oraz 3 cm do boku od linii wyrostków kolczystych, tak aby szczyt skrzywienia był pośrodku, lub w linii pachowej środkowej, albo w połowie odległości między tymi liniami Łazowski 2000. Kahn zaleca umieszczenie elektrod w odległości 5 cm od kręgosłupa po wypukłej stronie skrzywienia.
Zabieg można przeprowadzić na dwa sposoby:
zabieg 2-3 razy dziennie przez 30 minut do uzyskania skurczu tężcowego całkowitego lub częściowego czas skurczu będzie zależał od męczliwości mięśni i może trwać 0,1 do 2 minut,zabieg podczas nocnego snu pacjenta trwający 8 10 godzin w granicach odczuwania przepływu prądu przy stymulacji czynnościowej okresowo przerywanej aby uniknąć przemęczenie mięśni.
Celem elektrostymulacji jest prostowanie kręgosłupa poprzez zwiększenie siły mięśni międzyżebrowych oraz mięśni grzbietu przyczepiających się do wyrostków kolczystych kręgosłupa, dzięki czemu uzyskujemy wzmocnieni mięśni po stronie wypukłej skrzywienia.Na rynku dostępne są małe specjalne elektrostymulatory, które są proste w obsłudze i po odpowiednim przeszkoleniu pacjenci mogą stosować ten rodzaj terapii samodzielnie w domu. Ten rodzaj stymulacji jest zalecany u pacjentów z I stopniem skrzywienia wg Grucy do 30° badanych metodą Cobba i może być zastępczo stosowany zamiast gorsetu. Ponieważ u tych pacjentów przewodnictwo nerwowo-mięśniowe jest prawidłowe do stymulacji wybiera się prąd o kształcie impulsu prostokątny i czasie trwania 0,2 ms i częstotliwości 30 Hz z płynną regulacją natężenia w zakresie 1-100 mA dobieraną indywidualnie do potrzeb pacjenta (Taradaj i wsp. 2010). Kahn proponuje zastosowanie prądu udarowego o częstotliwości 80-100 Hz przy czasie trwania impulsu 150 µs i szybko narastającym natężeniu w impulsie. Czas stymulacji i przerwy ustawia się na 3 s przy natężeniu minimalnym, ale wywołującym widoczny skurcz mięśni przykręgosłupowych oraz mięśni tylnej ściany klatki piersiowej. Chcąc stymulować mięśnie głębiej leżące można posłużyć się prądem średniej częstotliwości.
Czas projekcji:85 min.
- Nośnik: płyta dvd
| Grupa produktowa: | Filmy edukacyjne |
